Aşk-ı Sükûn

Say ettim; yalnızlıkta, acizlikte, çaresizlikte… 

Say ettim; tevekkülde, teslimiyette, rızada...

Say ettim; nefiste… kalpte… ruhta… aşkta… sükûnda…

Nefisten kalbe, kalpten nefse say ettim…

Döktüm tüm çakıl taşlarımı…

Gözyaşlarımın verdiği serinlik ruhumu biraz ferahlatmıştı. Tüm cesaretimi toplayıp bakışlarımı yavrumun olduğu yere doğru uzattım.

O da ne?

Gözlerime inanamadım.

Kupkuru çölün ortasında bir ananın gözyaşları rahmet, kanayan yüreği kaynak olmuştu. Bu su, kızgın çölde anayı temsil eder gibi akacak, kıyamete kadar gözyaşlarımla bereket bulacaktı.

Nuriye Çeleğen, Aşk-ı Sükûn’da, Hazreti Hacer’in, teslimiyet ve tevekkülden örülmüş, yalnızlığın en koyusundan geçip hepimize analık eden şefkatiyle bereketlenen büyük yolculuğunu anlatıyor.

Her kadın Hacer’dir, fark yürüyüştedir…

Say ettim; yalnızlıkta, acizlikte, çaresizlikte… Say ettim; tevekkülde, teslimiyette, rızada... Say ettim; nefiste… kalpte… ruhta… aşkta… sükûnda… İbrahim’deki sır bende aşikâr oldu. Âlem bende dürüldü. Kalbimde bir Mim’in kandili yandı. Mim’li kadındım artık... Aşk, bidayette yanmaktı, yanarken de varlığa tutunmaktı. Aşk, dışarıdaki yanmayı bitirince, içte, için için yanmaya başlardı.

Hazreti Hacer hakkında yazılmış ilk roman. Nuriye Çeleğen'in ilk ve en çok okunan kitaplarından biri. Hazreti Hacer'in Allah'a inancı, teslimiyeti, dünyanın en zorlu imtihanlarından birinden geçerken gösterdiği tevekkülü incelikli bir dille aktarılıyor.