Geleneğin Peşinde

Prof. Dr. Mahmud Erol Kılıç bu kitabında başta Müslümanlar olmak üzere düşünen ve gerçeği arayan tüm insanlara dört boyutlu bir yapıya sahip olan dinin/İslam’ın aslî ve nihaî amacını hatırlatıyor. Kaybolmaya yüz tutmuş bulunan Geleneğe sarılmanın ne kadar elzem olduğu konusunda son derece hayati bir ikazda bulunuyor ve şöyle sesleniyor:

 “Din çok boyutlu bir yapıdır. Dinin Hakikat boyutu onun esas ve kurucu yönüdür. Ancak toplumların geneline bakıldığında dinin bu metafizik yönünün ihmal edildiğini görüyoruz. (…) Dinimiz son yıllarda yaygın bir şekilde sosyo-politik bir olguya, bir protest slogana, siyasal ütopyalara, devlet yönetimi şeklinde telakki edilerek ideolojik bir fikre indirgenmiştir. (…) Dinin ve onun metafizik boyutu olan tasavvufun aslî ve nihai gayesi onu kendi hakikatine yani Allah’a ulaştırmaktır. Bir başka deyişle onu gerçek insan haline getirmektir. Din ve tasavvuf denilen şeyin ana gayesi Allah ile insan arasında daima mevcut bulunan irtibatı tesis etmektir. (…) Bunun da bir yolu, yöntemi vardır. Rabb ile kulu arasındaki irtibatı gösteren ve talim eden yolun adı tasavvuftur.”

Tasavvuf dinin yani İslam’ın arkeolojisidir.

Bugün İslam talihsiz ve mustarip bir dönem idrak etmekte... Müntesiplerinin vefasızlığı kadar düşmanlarının da hadsizliği de bu tâliisizliği beslemekte... Ancak silm kökünden, barış ve selamet dini olan İslam'ın Boko Haram ya da El Kaide gibi terör yapılarıyla ilişkilendirilmesine karşın Anadolu ve Osmanlı coğrafyasında tasavvufla yoğrulmuş olan İslam yorumu bütün insanlığı kuşatacak bir hâsılaya sahiptir. Mahmud Erol Kılıç, bu müteal ve aşkın dinin kuşatıcılığını sade bir üslup ve çarpıcı örneklerle okura hatırlatmakta. Bilhassa, son dönem gençliğinin deizm gibi bir takım felsefi yönelişlerin tesirinden nasıl kurtulması gerektiği hususunda bazı öneriler getirmekte.