Uzay İstasyonunda Bir Mahalle

BUZ DAĞININ ARDINI KEŞFETMEYE HAZIR MISINIZ?

ÇEVRENİZDE YAŞANANLAR BUZ DAĞININ SADECE GÖRÜNEN TARAFI.

ONLARIN ALTINDA TAHMİN EDEMEYECEĞİNİZ ÖYKÜLER SAKLI.

BAZEN SIR; ÖYKÜLERİN KAPISINI AÇAN BİR BONCUK YA DA BİR İSİM.

O SIRRI BULMAK İÇİN TEK VERMEN GEREKEN İLGİN VE SEVGİN.

Efsun, her gece saat 21.00’de üzerlerinden geçen babasının görevli olduğu uzay istasyonuna el sallarken hayali arkadaşları Mercimek Hanım ve Jale de yanında olurdu.

Kendini yalnız hiseder, başka evleri, aileleri gördükçe yaşamını daha da renksiz, daha da soluk bulurdu. Keşke Hale gibi akşam evine gelen bir babaya sahip olsaydı.

Ya Hale? Kendi dünyasını nasıl tanımlardı acaba?

Bazılarına göre şımarık, kimilerine göre mutlu, kimilerine göre ısrarcıydı belki.

Peki ya Furkan?

Sadece çalışkan mıydı yoksa tedbirli mi?

Acaba Onur neden bu kadar mükemmelliyetçiydi?

Herkesin mutlu olmaya çalıştığı bu dünya gözümüze çok karışık görünebilir.

O zaman buz dağını hatırla.

Her insan bir buzdağı ve göremediğimiz hikâyeleri, gördüklerimizden çok daha fazla.

“Mahallenin okulunun zilleri çaldı. Sokakta sevinenler, okulda düşenler, kalkanlar, merakedenler, evlerde şaşıranlar, sıkılanlar, iş yerlerinde üzülenler, endişe edenler çoğaldı, azaldı,ortaya çıktı. Mahalle hiç bitmeyen bir hikâyeyi insanlarıyla yazmaya devam etti. Oysa her birinsan hikâyenin parçası değil, hikâyenin tamamı sandı kendisini.”

Uzay İstasyonunda Bir Mahalle, İlk Genç okurlarına;İnsanların yaşadıklarını bilmeden birçok kişiyi yargıladığımızı, yanlış şekilde değerlendirdiğimizi, görünenin arkasında farklı sebepler olabileceğini, sevginin önemini, ailemizin, öğretmenlerimizin, arkadaşlarımızın hayatımıza etkilerini gösteriyor.Bir olaya farklı bakış açılarıyla bakmayı, birbirimize iyi davranmamızın önemini, hayatı birbirimize zorlaştırmamayı, kolaylaştırmayı, empati kurmayı öğretiyor.