Osmanlı topraklarında en geniş yayılma alanına sahip Halvetiliğin 15. yy İstanbul'unun en önemli isimlerinden biri olan Cemâl-i Halvetî'nin tasavvuf klasikleri serimize dahil ettiğimiz bu çalışması, üç küçük risaleden oluşmaktadır. Kısa kısa üç farklı konu etrafında şekillenen bu eserde birincil önceliğimiz Cemâl-i Halvetî'nin eğildiği meselelerdir. İlk risale kitaba da ismini veren Peygamber Efendimizin hadisini ele almaktadır. Bu risalede Cemâl-i Halvetî'nin hadis bilgisi ve bu alana olan vukufiyetini görmekteyiz. İkinci risale seyr ü süluk tarzında olup dört temel unsurun (hava, su, ateş, toprak) dört remzini tasvavufi bir şekilde şerhinden oluşmaktadır. Son risale ise İbnü'l-Arabi'nin en önemli eserlerinden biri olan Fütuhat-ı Mekkiyesi'nde geçen iki beyiti açıkladığı risaledir ki burada da hazretin mutasavvıf şair kimliği ön plana çıkmaktadır. Aslında bu üç risale Cemâl-i Halvetî'yi tanıma noktasında âdeta bir biyografi niteliğindedir.
