1850'de İstanbul'da doğdu.  Dilin yalınlaştırılmasını savunan Tanzimat Dönemi'nin önemli şair ve yazarı. 7 yaşındayken babasını kaybetti. Varna'ya dayısının yanına gönderildi. Orada medrese öğrenimi gördü. Bir yandan da Arapça, Farsça, Fransızca ve hat öğrendi. "Hulusî" mahlasıyla yazılar yazdı. Bir süre Varna Rüştiyesi'nde öğretmenlik yaptı. Sait Paşa'nın özel kâtibi olarak Rumeli ve Anadolu'nun birçok kentini dolaştı. İlk şiirlerini "Nacî" mahlasıyla 1867'de yazmaya başladı. Küçük yaşlardan itibaren şiire ilgi duyan Muallim Naci, dönemin önemli gazetelerinden biri olan Tercüman-ı Hakikat’e gönderdiği şiir ve yazılarla edebiyat dünyasına ilk adımlarını atmıştır. Ahmet Mithat Efendi’nin ısrarları üzerine Tercüman-ı Hakikat gazetesinin edebiyat kısmının yönetmeni olmuştur. Ateş-pâre, Şerare, Füruzan en önemli eserlerindendir.