Adı Yok Dergi (Sayı 86)

Mevsim değişti bak. Yazdı güz oldu. Yepyeni yazılarla geldim sana.

Biraz da yağmur getirdim.

Şimdi nerdesin bilmiyorum. Belki okuldasın, ders arasında okuyorsun satırlarımı. Belki bir vapurda veya otobüste yorgunluğunu gideriyorsun benimle. Belki sen sayfalarımı çevirdikçe umut olup dökülüyorum yüreğine.

Beni okurken sana kim eşlik ediyor ya da ne, onu da bilmiyorum. Belki bir arkadaşın var yanında, sayfalarımdan cümleler okuyorsunuz birlikte. Ya da belki yalnızsın, elinde sıcak bir bardak çay var, veya bir sade kahve...

Bilmiyorum, ama hissedebiliyorum beni okudukça yüzünde oluşan tebessümü... Ve bu, kalbimi sürurla dolduruyor...

Evet işte, yaprak yaprak sonbaharım şimdi ellerinde... Ve sen her mevsim oku beni oku böyle, muhabbetle...

Adı Yok